Απόδραση από τη Νέα Σμύρνη

-Και πώς βρέθηκες χωρίς άδεια;

-Εχμ, απλά ξέχασα να την πάρω μαζί μου;

-Σε ποιον τα πουλάς αυτά Γλύψεν; Νομίζεις ότι δεν ξέρω ποιος είσαι;

-Γιατί, το έκρυψα ποτέ; Γλύυψεν Δημήτριος του Γιόχαν και της..

-Ναι, ναι, μηχανολόγος, ανώτερος υπάλληλος ομίλου συνεργείου μοτοσικλετών που έχει κλείσει λόγω μέτρων, μην κουράζεσαι. Εννοώ ποιος είσαι στ’ αλήθεια…Θέλεις μήπως να σου πω; Μητσάρας Γλύψεν ή Σνέικ Γλύψεν, Φίδι για το πόσο εύκολα γλίστραγες από όλα τα μπλόκα ήδη από τότε που ήσουν δέκα τριών και οδηγούσες χωρίς δίπλωμα, από τότε σου έμεινε. Σνέικ Γλύψεν, ο καλύτερος οδηγός, θρύλος για τους ομοίους σου αλλά και για τους Θητάδες και τους αστυνομικούς της τροχαίας. Κανείς πριν ή μετά δεν οδήγησε σαν εσένα, είπε σαρκαστικά αλλά και με ένα θαυμασμό που, όσο και αν προσπαθούσε να τον κρύψει, διακρινόταν ο Νικ Χαρντ. Ολοι πια τον γνώριζαν και ας μην ήταν πολύς καιρός που είχε αναλάβει την θέση του Γενικού Δερβέναγα των Μετακινήσεων.

-Ωραία, ξέρετε και τι έκανα όταν ήμουν πιτσιρικάς. Και λοιπόν;

-Οχι μόνο τότε Σνέικ! Ξέρουμε και τα τωρινά, για το φτιαγμένο σκούτερ με τον πεντακοσαάρη κινητήρα, για τις εντουριές στον Υμηττό και την Πάρνηθα…το πρωί στέλεχος, το βράδυ καμικάζι! Στάματα λοιπόν να μου κάνεις την παρθένα και άκου προσεκτικά!

Ο Νικ Χαρντ μίλησε για περισσότερα από είκοσι λεπτά και όταν τέλειωσε ο Γλύψεν σκέφτηκε αυθόρμητα «μάλλον την κάτσαμε την βάρκα». Αυτά που του είπε συνοπτικά και με το χαρακτηριστικό τσεκουράτο, αντρίκειο στιλ του ο Γενικός Δερβέναγας ήταν ότι ενώ η χώρα, όπως και ο όλος ο υπόλοιπος κόσμος, προσπαθούσε να αντιμετωπίσει την απειλή του conomavirus ο PM θα μετάβαινε μυστικά στο λιμάνι του Πειραιά για μια εξίσου μυστική συνάντηση με την Ένωση Εφοπλιστών. Σε αυτήν θα τους ανέλυε ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης με την κωδική ονομασία «Προσθέσεις και Ελέγχου» που είχε εκπονήσει ομάδα ειδικών και θα ζητούσε την συνδρομή τους σε αυτό. Φαίνεται όμως πως η μετακίνηση του αυτή τελικά μόνο μυστική δεν ήταν. Ξαφνικά, καθώς η θωρακισμένη BMW έμπαινε στην στροφή της Καλλιθέας ώστε διαμέσου αυτής να βγει στην παραλιακή λεωφόρο και να κατευθυνθεί στον Πειραιά, αόρατα χέρια έριξαν πολλά καδρόνια που πάνω τους είχαν καρφωμένα σουβλιά υποδηματοποιού στο άδειο οδόστωμα. Τα δύο μπροστινά λάστιχα έσκασαν σχεδόν αμέσως, το αυτοκίνητο ακινητοποιήθηκε και μερικοί άγνωστοι άντρες, κρυμμένοι ως τότε πίσω από την μπαριέρα της νησίδας, όρμησαν, ψέκασαν με φλιτ τον οδηγό και τους σωματοφύλακες ώστε να τους τυφλώσουν και να τους ζαλίσουν, έβγαλαν με το ζόρι τον PM και, παίρνοντας τον μαζί τους, εξαφανίστηκαν τρέχοντας.

Αυτά τουλάχιστον είχε καταγράψει το drone που ακολουθούσε το αυτοκίνητο του PM. Από ένα ηχογραφημένο μήνυμα που έλαβαν λίγο αργότερα έμαθαν ότι ο PM βρισκόταν στα χέρια του Μπούκα, του στελέχους που ήθελε να γίνει PM στη θέση του PM και, αγανακτισμένος επειδή δεν έβλεπε να συμβαίνει αυτό στο προσεχές μέλλον, είχε αυτονομηθεί και στη συνέχεια είχε ουσιαστικά καταλάβει την περιοχή της Νέας Σμύρνης έχοντας συνασπίσει γύρω του μιαν ομάδα την οποία αποτελούσαν απογοητευμένοι επιδοματούχοι και βαουτσερούχοι μετατρέποντας την σε προσωπικό στρατό του.

-Τι είναι βαουτσερούχοι; Εχει σχέση με το τσαρούχι; ρώτησε ο Γλύψεν.

-Ούτε με τσαρούχι ούτε με τον Τσαρύχη, τον αποπήρε ο Χαρντ.

-Ο Τσαρούχης πάλι ποιος είναι;, τόλμησε να ξαναρωτήσει ο Γλύψεν αλλά τον οργισμένο βλέμμα που το έριξε ο άλλος τον έκανε να το βουλώσει. Ο Χαρντ του είπε να σηκωθεί και τον οδήγησε σε έναν χώρο αρκετά μακριά από την αίθουσα βρίσκονταν, ένα μεγάλο υπόγειο γκαράζ. Εκεί του έδειξε μια ειδικά φτιαγμένη βέσπα με κινητήρα εντούρο που μπορούσε να πιάνει μέχρι 250 χιλιόμετρα την ώρα. Με αυτήν θα μπεις στη Νέα Σμύρνη, θα πάρεις τον PM και θα τον φέρεις πίσω, κατέληξε.

– Και αν αρνηθώ;

-Πιστεύεις ότι έχεις επιλογή; Ποιος σου λέει ότι τόση ώρα που βρίσκεσαι εδώ δεν φρόντισα να εκτεθείς στον conomavirus; Και το μόνο ασφαλές τεστ για να το διαπιστώσεις αυτό το έχω εγώ!

Αφωνος από φόβο αλλά και οργή ο Γλύψεν δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από το να ανέβει στην βέσπα και να ξεκινήσει. Διέσχισε με ταχύτητα τους άδειους δρόμους καθώς η επιδημία είχε φέρει την απαγόρευση της κυκλοφορίας, μπήκε στην κατειλημμένη και οχυρωμένη σαν φρούριο Νέα Σμύρνη και κατευθύνθηκε στην κεντρική πλατεία της. Οπως το περίμενε βρήκε εκεί τον Μπούκα στον κατασκευασμένο από κλασέ πρωτοκόλλου θρόνο του με τον PM δεμένο σε αυτόν με ταινίες εκτυπωτή και γύρω του τον στρατό του.

=Ποιος είσαι και τι θέλεις;, ρώτησε με θυμωμένη φωνή ο Μπούκας.

-Το ποιος είμαι δεν έχει σημασία. Ηρθα να πάρω τον PM.

-Σοβαρά; Πάνω του, φάτε τον ουτιδανό!, ούρλιαξε με κόκκινο όπως συνήθως πρόσωπο ο Μπούκας.

Ο Γλύψεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό και αντέδρασε όπως τον είχε συμβουλεύσει ο Χαρντ, χρησιμοποίησε δηλαδή το μυστικό όπλο που ο ίδιος είχε θέσει στη διάθεση του. Έφερε τα χέρια του μπροστά στο στόμα του σαν χωνιά και φώναξε τρεις φορές όσο πιο δυνατά μπορούσε, Σκοιλ Ελικικού! Τα αποτελέσματα ήταν ακαριαία και όπως ακριβώς του τα είχε περιγράψει ο Χαρντ, οι επιδοματούχοι και βαουτσερούχοι έπεσαν κάτω, στο δεξί ή το αριστερό πλευρό, σαν να είχαν πάθει ομαδικά και ξαφνικά λουμπάγκο και ο Μπούκας άρχισε να γελάει ασυγκράτητα, τόσο πολύ και με τέτοια ένταση ώστε το κεφάλι του έγειρε προς τα πίσω και δίχως να μπορεί να σταματήσει. Λοιμώχθηκαν όντως, σκέφτηκε ο Γλύψεν και αμέσως ξεκίνησε, έφτασε στον θρόνο, έκοψε με ένα κοπίδι τις ταινίες απελευθερώνοντας τον PM που ταχύτατα ανέβηκε στη σέλα πίσω του.

Έφυγαν με δικάβαλο αμέσως, πέρασαν όσο πιο γρήγορα γινόταν τους άδειους στενούς δρόμους της Νέας Σμύρνης και με μια αριστοτεχνική στροφή βγήκαν στην άνοδο της Συγγρού όπου ο Γλύψεν γκάζωσε αμέσως. Ξέρεις από βέσπα!, είπε με θαυμασμό ο PM και ενθουσιασμένος από τον έπαινο ο Γλύψεν τερμάτισε το γκάζι. Πέρασαν το μπλόκο της Παντείου που, γνωρίζοντας από τα drones τι είχε συμβεί, ήταν ήδη ανοιχτό αλλά, κοιτάζοντας αστραπιαία πίσω, διαπίστωσαν ότι πριν ξανακλείσει είχαν προλάβει να το περάσουν και κάποιοι άλλοι. Ο Μπούκας και ο στρατός του είχαν συνέλθει από το Λοιμώχθηκαν και τους ακολουθούσαν, ο ίδιος καβάλα σε Χάρλεϊ Ντέιβιντσον και οι υπόλοιποι σε παπιά με βγαλμένες εξατμίσεις που έκαναν δαιμονισμένο θόρυβο.

Στάματα εδώ, άκουσε την επιβλητική φωνή του συνεπιβάτη του να προστάζει ο Γλύψεν. Κοκάλωσε την βέσπα, ο PM ανασηκώθηκε στα πόδια του και, ψηλός καθώς ήταν, δεν δυσκολεύθηκε να φτάσει τα κλαδιά του δέντρου που από κάτω του είχαν σταματήσει και να κόψει όσα νεράντζια μπορούσε. Ξεκίνησαν πάλι με τον PM να εκσφενδονίζει νεράντζια προς την εποχούμενη αρμάτα που τους ακολουθούσε. Οντας αθλητικός τύπος αποδείχθηκε πολύ καλός και στην σκοποκαρπία, με τα παπιά να πέφτουν το ένα μετά το άλλο. Καθώς έπαιρναν την στροφή στου Μακυγιάννη πέτυχε και τον Μπούκα που έχασε τον έλεγχο της Χάρλεϊ η οποία έφυγε προς τα δεξιά. Αναφωνώντας με την συνήθη λογιοσύνη του «ωιμέ αρχαίο πνεύμα αθάνατο» στούκαρε στους Στύλους του Ολυμπίου Διός και έμεινε εκεί αναίσθητος.

Ο Γλύψεν τσίτωσε την βέσπα όσο δεν πήγαινε άλλο ανεβαίνοντας την Αμαλίας και σε λιγότερο από ένα λεπτό έφτασαν στην βουλή όπου, στον ανοιχτό χώρο μπροστά στους Εύζωνες, τους περίμεναν ο Χαρντ και η προσωπική φρουρά του PM. Ανέβασε επιδέξια την βέσπα στο πεζοδρόμιο, σταμάτησε μπροστά τους, ο PM κατέβηκε, αντάλλαξε ένα βιαστικό high five με τον Χαρντ και, καθώς ήταν εξαντλημένος από την έστω και σύντομη αιχμαλωσία του, οι δυο πλέον γεροδεμένοι άντρες της φρουράς του τον πήραν στους ώμους τους για να τον μεταφέρουν στο κτίριο του κοινοβουλίου. Ο Γλύψεν κατέβηκε με την σειρά του από την βέσπα και, βλέποντας το θριαμβευτικό χαμόγελο του Χαρντ, τον κοίταξε με θυμό και ακόμα περισσότερη αδημονία. Ο Χαρντ έβαλε το χέρι του στην τσέπη του flying jacket του, έβγαλε ένα χαρτονόμισμα των 1000 ευρώ – από εκείνα που ακόμα και καλά αμειβόμενοι όπως ο Γλύψεν έβλεπαν πια μια φορά στα πέντε χρόνια, αν ήταν τυχεροί – και του το έδωσε.

Ο Γλύψεν κράτησε και με τα δύο χέρια του το χαρτονόμισμα των 1000, το μοναδικό απολύτως ακριβές τεστ για τον conomavirus και το σήκωσε ψηλά. Το χαρτονόμισμα έμεινε ανέπαφο, δεν έλιωσε ούτε κονιορτοποιήθηκε. Ενας στεναγμός ανακούφισης βγήκε αυθόρμητα από το στήθος του, δεν είχε προσβληθεί από τον ιό. Αν θέλεις να αλλάξεις δουλειά η θέση του βοηθού μου είναι ανοιχτή για εσένα Σνέικ, είπε με σιγανή φωνή ο Χαρντ. Θα δούμε, απάντησε αλλά πήρε το πούρο που του προσέφερε και το άναψε. Ηταν η ώρα που ανέτειλε ο ήλιος, κοίταξε πέρα μακριά, προς το Αιγάλεω Σιίτι και την Σάντα Μπάρμπαρα και ξαφνικά το μέλλον του φάνηκε τόσο λαμπρό ώστε σχεδόν τον τύφλωσε. Ο Σνέικ Γλύψεν έβλεπε ήδη τον εαυτό του ακόμα και να πουλά βιβλία στην τηλεόραση, πόσο περισσότερο κοινωνικά καταξιωμένος μπορούσε πια να γίνει ένας ήρωας;

To copyright της βασικής πλοκής και των ονομάτων των οποίων παραλλαγές είναι μερικά από αυτά που χρησιμοποιήθηκαν είναι του Τζον Κάρπεντερ από την ταινία του 1981 «Escape From New York» την οποία σκηνοθέτησε και συνέγραψε το σενάριο της.

Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα είναι απολύτως εσκεμμένη.